تاثیر پلی مورفیسم i۴۰۵v ژن پروتئین انتقال دهنده کلسترول استر (cetp) بر سطح لیپوپروتئین با دانسیته بالا (hdl) در پاسخ به درمان با استاتین ها

زمینه و هدف: پروتئین انتقال دهنده کلسترول استر (cetp) در متابولیسم لیپوپروتئین با دانستیه بالا (hdl) و مسیر انتقال معکوس کلسترول نقش اساسی دارد. چند شکلی های ژن cetp مانند i405v (ایزولوسین به والین) که مستقیماً بر hdl کلسترول تاثیر می گذارد رونویسی از این ژن را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر پلی مورفیسم i405v ژن cetp بر سطح hdl کلسترول در پاسخ به درمان با استاتین ها می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از بین بیمارانی که سطح لیپوپروتئین با دانسیته پایین کلسترول (ldl-c) بالاتر از 120 میلی گرم در دسی لیتر تحت درمان، 196 بیمار دریافت کننده لواستاتین و آتوراستاتین انتخاب شدند. در همه بیماران قبل و بعد از درمان پروفایل لیپیدی اندازه گیری شد. پلی مورفیسم i405v ژن cetp توسط تکنیک چند شکلی طول قطعه محدود (pcr- rflp) تعیین گردید. سپس نتایج آزمایشات بیوشیمیایی در پلی مورفیسم های مختلف با استفاده از آزمون های t زوجی، anova و توکی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: پس از درمان با لواستاتین در ژنوتیپ vv سطح کلسترول کاهش بیشتر و سطح hdl افزایش بیشتری نسبت به دو ژنوتیپ دیگر نشان داد (05/0p<). در حالی که غلظت آپولیپوپروتئین a1 (apoa1) در مصرف کنندگان آتورواستاتین در ژنوتیپ ii نسبت به دو ژنوتیپ دیگر افزایش بیشتر (01/0p<) و در مصرف کنندگان لواستاتین علاوه بر ژنوتیپ ii، در ژنوتیپ iv نیز غلظت آپولیپوپروتئین a1 (apoa1) علی رغم پایین تر بودن hdl افزایش بیشتری داشت. نتیجه گیری: لواستاتین و آتورواستاتین در ژنوتیپ ii، پروتئین آپولیپوپروتئین a1 را در ذرات hdl بیش از دو ژنوتیپ دیگرافزایش داده است. بنابراین بنظر می رسد درمان با این دو دارو در بیماران با ژنوتیپ ii در پیشگیری از بیماری قلبی و عروقی موثرتر باشد.